kapalıçarşı izleri

bir aşk nasıl başlar ki?

geçen gün kapalıçarşı dizisini izlerken sordum bu soruyu kendime. birine aşık olduğunun nasıl farkına varırsın ki?  ilk ne zaman kalp çırpınmaya başlar? nasıl açabilirsin ki duygularını kendine... ona? ilk elini tuttuğun an, onu öptüğün an, sarıldığın an? ne bileyim çok değişik şeyler bunlar.

ilk aşık olduğumu farkettiğim anı hatırlıyorum. üzgün gözüküyordu yanına gittiğimde. gidip nedenini sordugumda beklediğimden cok farklı bir yanıt almıştım. "okul bitince onu da görmeyeceğim." dan dan dannnn... yıkıldığım andı. nasıl olurdu lan? yanlış şeye üzülüyorsun falan diye kafasına vuracaktım. işte onun   bu sözleri kulaklarımda çın çın ederken içimde kelebeklerin pır pır diye kanat çırptığını farkettim. ilk böyle farketmiştim. ha ona duygularımı açıyor olmam bayağı zamanımı almıştı. söylediğimde artık ondan umudumu kesmiştim. dizinin sonraki bölümlerinde benim karşılıksız olan aşkım karşılık bulur umuduyla devam etti hayatına. böyle bir şeydi işte.

şimdi ise bir ilişki kuruldu gibi. iki kişi sayesinde yavaş yavaş filizlendi. çok aktif olduğumu düşünmüyorum aslında. başlarında ben ..

kaçtım ben