utanıyorum

e bu kadarını, bu kadar aleni yapmaya utanmıyor musun diyorum N.'ye.

bence utanmıyor. çünkü bu süreklilik kazanmaya başladı. bu kadar aptal mı duruyorum peki? ya da neden hala sürüyor ki bu arkadaşlık?

başlıyorum...

............................

bir saat önce N telefon açtı.

ben baş sağlığına gidicem beşiktaş'a. ama sadece 10 dk görüşücem. sonra da çıkıp sence dolaşırız. hava da güzel hem değişiklik olur. seni de çok özledim yaaa valla.

bir N klasiğiydi bu. elbette gelemeyeceğimi söyledim. Ç. gelecekti bize bugün.

olsun onu da ararız. ben ararım hatta. hadi nooolur.

bu yaptığın çok ayıp. yalnız gitmek istemiyorsun diye beni kullanıyorsun dedim.

hayır seni çok özledim.

artık kızmaya başlamıştım iyice. bakıcam dedim. hala ağzını yaya yaya gelmemi istiyordu. gitmedim. haber vericem dedim. mesaj atıp gelemeyeceğimi söyledim. ardından aradı.

özlediysen sen gel bize dönüşte. görüşmüş oluruz.

yok gelemem. annem geç kalma dedi.

e ben gelsem gezmeyecek miydik?

gezecektik. anlamıyor musun beni?

sen beni anlamıyorsun. zaten zaman kaybetmeyecek miydin. gel işte bize dönüşte.

ha yok. ben gidip gelirken biraz vakit geçiririz demiştim.

..........................

e bu da onun itirafı oluyor. daha devam etmeye gerek yoktu. bari özlem, sevgi gibi daha kutsallık atfettiğimiz kelimeleri kullanma. çok utanıyorum. gerçekten ben çok utanıyorum.