10 Şubat 2010 Çarşamba

buhran abi

içim sıkılıyor. vücudumun her köşesi yay gibi gergin. arada zıvanadan çıkıp gevşiyor muyum ne bilmiyorum. o zamnlarda çılgıncasına eğlenmeye başlıyorum. herkesle makara yapıyorum, alay ediyorum, gülüyorum, laf sokuyorum, küçük tartışmalara başlıyorum. duraganlıktan sıkılmıştım ama böyle olsun da istememiştim. kimseyi görmek, duymak istemiyorum. aradıklarında nasıl geçiştiricem diye karnıma ağrılar giriyor. sadece bir Ç. farklı. zaten onu herkesi sevdiğimden fazla seviyorum. ya daaaa....

kib byee

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder