1 Aralık 2010 Çarşamba

sen şimdi dalgınlığına kaç, mürekkep balığı gibi

başlangıçta kupkuru bir sınıf arkadaşlığıydı bizimkisi.

sonra dersaneye taşındı.

ortak amaçlar derken bir anda ortak bir dünyamız oldu.

mesela her aldanırım dinlediğimde aklıma o geldi. dinlerken hüzünlenirdim. sonra ise beş dakika bekle git dinlerken gülümsedim.

şiirleri sevdik beraber.

onun tercihlerini yaptım. o yokken hem de. bu kadar güven fazlaydı.

sonra kaldı istanbul'da.

iyi olmuştu.

üniversite zamanlarında yine de görüşürdük ara ara.

sonra görüşememeye başladık.

kopuyor gibiydik.

hiç kopmadık.

bugün bile.

onu son gördüğümde nisan falan olmalıydı. haliç kenarında geziyorduk. şimdi aralık geldi.

1 aralık. doğum günü.

aylar boyunca görüşmesek, ayda bir kez ancak telefonda görüşsek bile o kadar yakınız ki birbirimize.

onunla balık yemeyi seviyorum. melankoli yapmayı seviyorum. şarkı dinlemeyi seviyorum. aslında onunla sevmediğim bir şey yok.

şimdi gidecek galiba başka bir şehre. özleyeceğim onu. aslında gitsin ve dönsün istiyorum bir an önce.

deniz feneri derdim ona karanlıkta kaldığımda.


http://fizy.com/#s/1aj9ot

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder