27 Eylül 2012 Perşembe

Kırgınım dünden beri. Abarttığımı daha önceki yazdıklarımda da bulabilirsin. Ben bir çocuk değilim. Ama bu şımarma hakkımı elimden almaz. İnsan sevdiğine şımarır, sevildiğinde de... Çok şey mi istiyorum? Gerçekten anlamıyorum ve çok üzülüyorum. Kırgın olduğumu, kızgın olduğumu bile bile karşımda kayıtsız durması beni çileden çıkartıyor. Bi' gönlümü almak bu kadar zor olmasın. :(

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder