kafam şüpheyle dolu. bugune dek bir şeylerin ekdi oldgunu elbette görüyordum. bunnla ilgili kızdım küstüm ama en sonunda vazgectim. bunu onun için istiyordum yine ne var ki o bunu önemsemiyordu ki. kızgınlıklar her koyun kendi bacagından asılır dedim. içim acısa da..

sonra bir gün, geçenlerde yani, hatta dün. nerdeyse emin oldum. lafını ettim bir iki. konuşacak cesaretim yok aslında. ondan sadece kafamda şüpheler var dedim. gerisini hatırlamıyorum. son olan seyse artık inanmamı sagladı. kızgınlıgım had safhada. beni kandırdıgını itiraf etmem cok zor. bu ke kendmi nasıl rahatlatıcam bilmiyorum.

üzügünüm