ezan sesi

aslında bu tartışma sürekli oluyor. sanıyorum ki ramazan ayına girdiğimiz zaman ise iyice alevleniyor. Allah'tı, Muhammed'di, ezandı, oruçtu herkes bir şeylere sarıyor. aslında buraya bu konularla ilgili dönüp dönüp yazmamın sebebi ekşi sözlükte bir grup çapulcunun böyle hassas konular için laf etmesidir. aslında o kadar sinirlerim bozuluyor ki, okumamaya çalışıyorum. yine de bir şekilde dönüyorum ne var ne yok diye?

anlayamadığım anasını satayım ezanla, islamla ilgisi olan bu kadar yazmıyor. derdiniz ne lan? hadi ezanı duyuyorsun da Muhammed'den (sav) ne istiyorsun? önceleri insanlar O'nun ismini anmaya utanırlarmış. yürek çarpıntıları o kadar çok olurmuş ki kalpleri yerinden çıkmasın diye sağ elleri ile kalplerini bastırırlarmış. ama ne zamandayız ki bir grup kendini bilmez böyle olur olmadık yerde atıp tutuyorlar.

inananlar ise daha sakinler. sükunetlerini koruyorlar. saldırganlık yapmıyorlar. çünkü Peygamber öyle yapmış. demiş ki Ya Rabbi, onlar bilmiyorlar, bilselerdi yapmazlardı. böyle bir peygamberin ümmetiyiz. yani keşke ümmetinden olabilsek...

sabah vakti ekşi sözlükte ezan sesinden rahatsız olmak başlığını gördüm. yıllardır tartışıla gelen bir konudur. sesin çok yüksek olduğunu düşünenler, ezan kaldırılsın diyenler, türkçe okunsun diyenler.

yaşamımın ilk 9 yılını camiye 20 metre bile uzak olmayan evimizde geçirdim. bebekliğimde orda geçti, çocukluğumda. düşünüyorum bir kez bile ezan sesinden rahatsız olduğumu hatırlamıyorum. kendimi bırak başka bir bebeğe şahit olduğum bile olmadı. ezan dediğimiz şey olur olmaz vakitlerde okunmaz. beş vakti vardır. üstelik bize farz kılınan beş vakit namazı kılıyor olsak ezan saatlerini bekler, şaşırmaz ve rahatsız da olmazdık.

çocukluğuma dair en canlı anılardan biri bayram ve cuma namazlarında evimizin bahçesine kadar dolan cami cemaatiydi. namaz kılacaklar fakat yer bulamıyorlardı. evden onlara gazete kağıtları, örtüler atıyorduk namaz kılabilsinler diye. ve ben tüm bunlar olurken o kadar heyecanlanıyordum ki. yüzlerce insan namaz kılıyor, caminin imamının sesi yankılanıyor, ben sevinçli gözlerle onları izliyorum.

belki de ben şanslılardanım. küçükken az bile olsa İslam'ın tozunu aldığım için. şimdiki insanların hallerini gördükçe çocuğum olsun istiyorum. şu aciz halimle ona bir şeyler öğretmek istiyorum, İslam'ı tanısın, bilsin.

Ya Rabbi, onlar bilmiyorlar, bilselerdi yapmazlardı