çok zavallı bir hal aldım. o akşam konuşulanların hepsi gerçekmiş. o akşamı sürekli anmamdan belli ki içimde bi yerlere oturmuş o konuşmalar. E demişti zaten sanki hep sen seviyormuşsun, o istemiyormuş pek gibi davrandık. biraz gururumu okşamıştı bu. masal olduğunu bile bile büyüsüne kapılmaktı yaptığım. bu akşama kadar inanmaya çalıştım. ama byümüşüm artık. inanmıyorum :(

ne olur gerçek olsa masallar ya da biz masal olsak

izlemek istediğim bi iki film vardı. cesaret edip de söyleyemedim bile. yazık da bana.