8 Mayıs 2010 Cumartesi

sen uyurken ben yanıyorum

yeter, naz eyleme bana
gel göreyim kana kana
aşık oldum gülüm sana
yanıyorum, yanıyorum
mail oldum gonca güle


anlamıyorum bu adama olan duygularımı. bazen öleyise kızıyorum, bazen ölesiye seviyorum. bazen hiç anlaşamadığımızı düşünürken, bazen... yok yok, anlaşamıyoruz pek. yani ortak noktalarımız pek yok. sevdiğimiz şarkılar, filmler, ayakkabılar, kıyafetler, şehitler birbirinden farklı aynı olmasın elbette ama beğenilerimizi birbirine uydurmasak bile paylaşmamız gerektiğine inanıyorum. beğendiğim ayakkabıları almak yerine onunla birlikte beğeneceğimiz ayakkabıları almak istiyorum. onunla ortak bir şeyler yapmak hoşuma gidiyor. öylesine istiyorum ki bunu aynı anda yemek yemek için aç kalmayı göze alıyorum.
itiraf ediyorum. arada onunla ilgili duygularımı sorgulamıyor değilim. bu da hep beni daha fazla sevsin diye oluyor. huysuzluklarımın, sorularımın kaynağı bu. o kadar az hissettiriyor/hissediyorum ki bunu... neyse derdim bu değil. sorgulasam da ara ara çok seviyorum be onu! gerçekten. başka sevdiklerimde oldu ama sanki bu farklı. hep öyle derler değil mi? bunu ben değil ama başkaları fark ediyor. çok seviyorsun diyorlar. çok seviyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder