ben böyleyim

bu şehirde bir kadın var adı bana özel
bana özel bana özel
elleri var küçücük yüzüyse çiçeklerinden güzel
kimse bilmez benden başka bir kalbi var kocaman ama bana özel
bazen kızar dünyaya ama sadece kendini üzer
göremezler göremezler
izin vermese asla üzemezler
çözemezler
onun bir düşü var ki asla asla bilemezler
onu neden sevemezler
bilemezler hiç hiç sevemezler
ahh ahh
bazen bakar gökyüzüne bulutları izler
kuş olup ucmak kanat cırpmak o bulutları gecmek ister
yemyeşil çimenlerde sırılsıklam koşmak ister
bu gri şehrin tüm yollarını rengarenk boyamak ister
göremezler göremezler
kalbindeki elmasa erişemezler
çözemezler çözemezler
onun bir düşü var ki asla asla bilemezler
onu nasıl sevemezler
bilemezler hiç hiç sevemezler
göremezler göremezler
kalbindeki elmasa erişemezler
çözemezler çözemezler
onun bir düşü var ki asla bilemezler
onu nasıl sevemezler
bilemezler
hiç hiç sevemezleeer.
oooo
şimdi o kanatlarını rüzgara acmış dur diyemezler
yıldızların arasında o kadar parlak ki secemezler
başka sularda o
başka rüzgarlar arıyor
başka yollara yürüyor
başka

                                                        cem adrian

kırgınım. hem de öylesine kırgınım ki... sen bunun hiç farkında değilsin. sanıyorsun ki bu sadece trip. değil canım. bir bilsen neler hissettiğimi... bunları yazarken, yaşarken, hissederken içimden geçenleri... ağlayasım geliyor. senin dışında herkes farkında bendeki değişikliği. bir sen kör oldun bana karşı. herkese karsı böylesin biliyorum. ben dayanıyorum ama gücüm azalıyor. bunu sakın bir tehdit olarak algılama. sana karşı böyle... yapamam ki!