23 Kasım 2011 Çarşamba

rahmet

dedem öldü. 3 gün oldu. bir dedenin kaybından fazlası, benim için bu kayıp. çok ağladım ilk gün. aslında dedem hazırlamıştı bizi. 3 gün fazlasıyla hastaydı. o cumartesi kursa giderken acilen doktora götürün dedim. öyle apar topar gittiler. yoğun bakıma almışlar. her tarafını delmişler. makinelere bağlı... eve geldiğimde annem anlattı bunları. "evde nasıl yapacağız" dedim. aklıma bile gelmemişti eve alamayacağımız. iki kez almıştık. o sabah alamadık. son nefesini verdi. yıkadılar. dedemi gördüm. mis gibiydi. ölmemiş de uyumuş gibiydi. kendimi çok daha iyi hissettim onu görünce. 
..............
içeriden sesler geliyor. dikkatimi dağıtıyorlar. cenaze evinden çok farklı burası şu an. insanların başka umutları var. bazı yalanları var. bol bol dedikodu var. utanıyorum burada olmaktan. kendimi herkesten ayırıyorum. kibir şeytanın belki ama kibri seviyorum. 

dedeme rahmet okuyun. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder