ikisine bakınca terk edilmek çok acılıydı. çok zavallıydım. pasif bir durumda olduğum için kabul etmek zorunda kalmıştım. aslında terk edilmeyi ben seçtim. "ara verelim"in adı bende ayrılıktı. ayrıldık.
terk etmek ise faciaydı. inanılmaz zordu. önce iç dünyasında bunun çekişmesini yaşıyor insan. ayrılık akla ilk geldiğinde uzunca bir süre insan bastırıyor bu duygu, düşünce her neyse işte onu. hayatının bir bölümünü paylaştığın adamı hayatından çıkarma fikri kabullenmek zorlayıcı oluyor. kendine bu itirafı yaptıktan sonra ise karşındakine gerekçeleri ile bunu anlatmak ise...
---------------------------
nerden geldim ki şimdi buraya? hah telefon konuşması
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder